"Ang Huling Eksena ni Mang Kulas"

"Ang Huling Eksena ni Mang Kulas"

by:

Virgilio F. De leon Jr.

I

       Sa ward ko nakilala si Mang Kulas

Maitim ang labi sa kakayosi ng madalas

Nahihirapan nang huminga

Sabi ni doc di na kaya ng baga niya

II

Sabi ko sana di niyo na lang ginawa

Sabi ko masama yun sa baga

At pinalapit ako ni Mang Kulas sa higaan

May sinabi siya sa akin ng biglaan

III

Sabi ni Mang kulas 

Di daw siya nagsisisi

Ang tanong ko ay bakit?

Masarap daw kasing magyosi

IV

 Tumawa na lang ako

   Kahit alam ko ang totoo

   Tumutulo ang pawis sa kanyang noo

   Pinunasan na lang ng anak na naroon

V

Ang mga anak talaga

Kahit ano pa ang mga magulang nila

Sila ay mga anak pa rin

At magulang pa rin sila

VI

Tuloy ako sa kakatanong

Pero si Mang kulas parang pagong

Nauuna pa ang pagbuka ng bibig

Doon sa mga gusto niyang masabi

VII

Sabi niya ay nauna ang kanyang asawa

Namatay sa kanser ng baga at sikmura

Doon ko napansin ang kanyang mga mata na dilaw

Puno ng lungkot at puno ng panglaw

VIII

May gusto sana akong sabihin pero nauna ang matanda

Tinanong ko kung ano ang nakakatawa

Sabi niya kung mamamatay na daw siya mamaya

Sa wakas e mahahalikan na rin niya ang kanyang asawa

IX

Natapos ako sa kakatanong

Sabi ko ay magpagaling siya

Ngayon lang ngumiti si Mang Kulas

Para ipakita ang dilaw na ipin , sanhi ng nicotina

X

Tapos na ang boksing para sa akin

Anak , alam ko na ang mangyayari

Kaya kong puwede lang

Puwede mo ba akong bigyan ng yosi?

XI

Gusto kong batukan ang matanda

Pero di ko nagawa

Ngumiti na lang ako sa anak niya

Sige Mang kulas….hanggang sa huling pagkikita

____________________________________________________

Writers Note: In 2002 I started writing a musical called Eksena Medisina. The script was never finished. The words however are still here.This was originally a scene called History Taking.